3.5.6 Kāmūpapattisutta

Vuttañhetaṃ bhagavatā vuttamarahatāti me sutaṃ—

“Tisso imā, bhikkhave, kāmūpapattiyo. Katamā tisso? Paccupaṭṭhitakāmā, nimmānaratino, paranimmitavasavattino—  imā kho, bhikkhave, tisso kāmūpapattiyo”ti. Etamatthaṃ bhagavā avoca. Tatthetaṃ iti vuccati—

“Paccupaṭṭhitakāmā ca,
ye devā vasavattino;
Nimmānaratino devā,
ye caññe kāmabhogino;
Itthabhāvaññathābhāvaṃ,
saṃsāraṃ nātivattare.

Etamādīnavaṃ ñatvā,
kāmabhogesu paṇḍito;
Sabbe pariccaje kāme,
ye dibbā ye ca mānusā.

Piyarūpasātagadhitaṃ,
chetvā sotaṃ duraccayaṃ;
Asesaṃ parinibbanti,
asesaṃ dukkhamaccaguṃ.

Ariyaddasā vedaguno,
sammadaññāya paṇḍitā;
Jātikkhayamabhiññāya,
nāgacchanti punabbhavan”ti.

Ayampi attho vutto bhagavatā, iti me sutanti.

Chaṭṭhaṃ.