3.7.11 Assāsapassāsanirodhapañha

Rājā āha—

“bhante nāgasena, tumhe evaṃ bhaṇatha—  ‘sakkā assāsapassāse nirodhetun’”ti?

“Āma, mahārāja, sakkā assāsapassāse nirodhetun”ti.

“Kathaṃ, bhante nāgasena, sakkā assāsapassāse nirodhetun”ti.

“Taṃ kiṃ maññasi, mahārāja, sutapubbo te koci kākacchamāno”ti.

“Āma, bhante, sutapubbo”ti.

“Kiṃ nu kho, mahārāja, so saddo kāye namite virameyyā”ti.

“Āma, bhante, virameyyā”ti.

“So hi nāma, mahārāja, saddo abhāvitakāyassa abhāvitasīlassa abhāvitacittassa abhāvitapaññassa kāye namite viramissati, kiṃ pana bhāvitakāyassa bhāvitasīlassa bhāvitacittassa bhāvitapaññassa catutthajjhānaṃ samāpannassa assāsapassāsā na nirujjhissantī”ti.

“Kallosi, bhante nāgasenā”ti.

Assāsapassāsanirodhapañho ekādasamo.