14.1.5 Bhisajātaka

“Assaṃ gavaṃ rajataṃ jātarūpaṃ,
Bhariyañca so idha labhataṃ manāpaṃ;
Puttehi dārehi samaṅgi hotu,
Bhisāni te brāhmaṇa yo ahāsi”.

“Mālañca so kāsikacandanañca,
Dhāretu puttassa bahū bhavantu;
Kāmesu tibbaṃ kurutaṃ apekkhaṃ,
Bhisāni te brāhmaṇa yo ahāsi”.

“Pahūtadhañño kasimā yasassī,
Putte gihī dhanimā sabbakāme;
Vayaṃ apassaṃ gharamāvasātu,
Bhisāni te brāhmaṇa yo ahāsi.

So khattiyo hotu pasayhakārī,
Rājābhirājā balavā yasassī;
Sa cāturantaṃ mahimāvasātu,
Bhisāni te brāhmaṇa yo ahāsi.

So brāhmaṇo hotu avītarāgo,
Muhuttanakkhattapathesu yutto;
Pūjetu naṃ raṭṭhapatī yasassī,
Bhisāni te brāhmaṇa yo ahāsi.

Ajjhāyakaṃ sabbasamantavedaṃ,
Tapassīnaṃ maññatu sabbaloko;
Pūjentu naṃ jānapadā samecca,
Bhisāni te brāhmaṇa yo ahāsi.

Catussadaṃ gāmavaraṃ samiddhaṃ,
Dinnañhi so bhuñjatu vāsavena;
Avītarāgo maraṇaṃ upetu,
Bhisāni te brāhmaṇa yo ahāsi.

So gāmaṇī hotu sahāyamajjhe,
Naccehi gītehi pamodamāno;
So rājato byasana mālattha kiñci,
Bhisāni te brāhmaṇa yo ahāsi.

Yaṃ ekarājā pathaviṃ vijetvā,
Itthīsahassāna ṭhapetu aggaṃ;
Sīmantinīnaṃ pavarā bhavātu,
Bhisāni te brāhmaṇa yā ahāsi.

Isīnañhi sā sabbasamāgatānaṃ,
Bhuñjeyya sāduṃ avikampamānā;
Carātu lābhena vikatthamānā,
Bhisāni te brāhmaṇa yā ahāsi.

Āvāsiko hotu mahāvihāre,
Navakammiko hotu gajaṅgalāyaṃ;
Ālokasandhiṃ divasaṃ karotu,
Bhisāni te brāhmaṇa yo ahāsi.

So bajjhatū pāsasatehi chabbhi,
Rammā vanā niyyatu rājadhāniṃ;
Tuttehi so haññatu pācanehi,
Bhisāni te brāhmaṇa yo ahāsi.

Alakkamālī tipukaṇṇaviddho,
Laṭṭhīhato sappamukhaṃ upetu;
Sakacchabandho visikhaṃ carātu,
Bhisāni te brāhmaṇa yo ahāsi”.

“Yo ve anaṭṭhaṃva naṭṭhanti cāha,
Kāmeva so labhataṃ bhuñjatañca;
Agāramajjhe maraṇaṃ upetu,
Yo vā bhonto saṅkati kañcideva”.

“Yadesamānā vicaranti loke,
Iṭṭhañca kantañca bahūnametaṃ;
Piyaṃ manuññaṃ cidha jīvaloke,
Kasmā isayo nappasaṃsanti kāme”.

“Kāmesu ve haññare bajjhare ca,
Kāmesu dukkhañca bhayañca jātaṃ;
Kāmesu bhūtādhipatī pamattā,
Pāpāni kammāni karonti mohā.

Te pāpadhammā pasavetva pāpaṃ,
Kāyassa bhedā nirayaṃ vajanti;
Ādīnavaṃ kāmaguṇesu disvā,
Tasmā isayo nappasaṃsanti kāme”.

“Vīmaṃsamāno isino bhisāni,
Tīre gahetvāna thale nidhesiṃ;
Suddhā apāpā isayo vasanti,
Etāni te brahmacārī bhisāni”.

“Na te naṭā no pana kīḷaneyyā,
Na bandhavā no pana te sahāyā;
Kismiṃ vupatthambha sahassanetta,
Isīhi tvaṃ kīḷasi devarāja”.

“Ācariyo mesi pitā ca mayhaṃ,
Esā patiṭṭhā khalitassa brahme;
Ekāparādhaṃ khama bhūripañña,
Na paṇḍitā kodhabalā bhavanti”.

“Suvāsitaṃ isinaṃ ekarattaṃ,
Yaṃ vāsavaṃ bhūtapatiddasāma;
Sabbeva bhonto sumanā bhavantu,
Yaṃ brāhmaṇo paccupādī bhisāni”.

“Ahañca sāriputto ca,
moggallāno ca kassapo;
Anuruddho puṇṇo ānando,
tadāsuṃ satta bhātaro.

Bhaginī uppalavaṇṇā ca,
dāsī khujjuttarā tadā;
Citto gahapati dāso,
yakkho sātāgiro tadā.

Pālileyyo tadā nāgo,
madhudo seṭṭhavānaro;
Kāḷudāyī tadā sakko,
evaṃ dhāretha jātakanti”.

Bhisajātakaṃ pañcamaṃ.