4.4.1 Kokilajātaka

“Yo ve kāle asampatte,
ativelaṃ pabhāsati;
Evaṃ so nihato seti,
kokilāyiva atrajo.

Na hi satthaṃ sunisitaṃ,
visaṃ halāhalāmiva;
Evaṃ nikaṭṭhe pāteti,
vācā dubbhāsitā yathā.

Tasmā kāle akāle vā,
vācaṃ rakkheyya paṇḍito;
Nātivelaṃ pabhāseyya,
api attasamamhi vā.

Yo ca kāle mitaṃ bhāse,
matipubbo vicakkhaṇo;
Sabbe amitte ādeti,
supaṇṇo uragāmivā”ti.

Kokilajātakaṃ paṭhamaṃ.