5.2.3 Hirijātaka

“Hiriṃ tarantaṃ vijigucchamānaṃ,
Tavāhamasmī iti bhāsamānaṃ;
Seyyāni kammāni anādiyantaṃ,
Neso mamanti iti naṃ vijaññā.

Yañhi kayirā tañhi vade,
yaṃ na kayirā na taṃ vade;
Akarontaṃ bhāsamānaṃ,
parijānanti paṇḍitā.

Na so mitto yo sadā appamatto,
Bhedāsaṅkī randhamevānupassī;
Yasmiñca setī urasīva putto,
Sa ve mitto yo abhejjo parehi.

Pāmojjakaraṇaṃ ṭhānaṃ,
pasaṃsāvahanaṃ sukhaṃ;
Phalānisaṃso bhāveti,
vahanto porisaṃ dhuraṃ.

Pavivekarasaṃ pitvā,
rasaṃ upasamassa ca;
Niddaro hoti nippāpo,
dhammappītirasaṃ pivan”ti.

Hirijātakaṃ tatiyaṃ.